Al te gemakkelijk identificeren we het denken in termen van legitimiteit met het Avondland, vergetende dat er haast geen continent of zelfs land is zonder verhalen over heersers die door list of geweld van hun rechtmatige plaats verdrongen werden. Die verhalen vonden hun weg naar de literatuur en de mythologie, maar hebben vaak ook een strikt feitelijke achtergrond, in het verdere of minder verre verleden. Zo kent de Iraanse diaspora vandaag een boeiend denken over de monarchie als antwoord op de karikatuur van de theocratie die nu in Teheran heerst.
Langer geleden gaf de opvolging van de Mingdynastie door de noordelijke Quings in 1644 en daarna aanleiding tot de meest uiteenlopende uitingen van loyalisme. Tot 1662 heersten Ming-keizers over een deel van zuidelijk China en tot 1683 waren er kleine verzetshaarden. Piraten maakten de zeeën onveilig in naam van de afgezette keizers, maar vooral kozen vele aanhangers van de legitieme dynastie voor een binnen- of buitenlands exil, waarbij in het eerste geval de beoefening van de meest verfijnde traditionele kunstvormen gold als een impliciete verwerping van de grover besnaarde nieuwe heersers.

Wie voor het buitenland koos, kon vele richtingen uit. Vietnam was een populaire bestemming, maar ook in Batavia verzeilden nogal wat Ming-loyalisten, die er meer uit nood dan uit talent kozen voor een bezigheid in de handel. De nieuw aangekomenen betekenden ook een welkome versterking van de al met al nog zwakke aanwezigheid van de Compagnie op Java. Daarenboven gaven de contacten met de Zheng-familie perspectieven op een hernieuwde bezetting van Taiwan in het belang van de VOC. De relaties met de Zhengs waren echter onvoorspelbaar en liepen niet noodzakelijk samen met de agenda van de Compagnie.
Later werd de Chinese bevolking in Indië aangevuld met andere groepen, die vooral op de plantages actief werden. De aanzet voor de grote toename van de Chinese bevolking op Java was echter gegeven door wie ervan overtuigd was dat het vaderland niet daar kon zijn, waar het onrecht heerste.
Misschien moeten we daar wat meer aan denken als onze blik valt op het Ming-schoteltje dat onze grootouders zo koesterden.