Aan mijn verblijf in Brussel houd ik een aantal eigenaardigheden over. Een ervan is mijn heldere voorkeur voor de Vlaamse radio Klara boven de eigen NPO4. Er moet al iets heel ergs zijn gebeurd aleer de vrienden uit Hilversum hun luisteraars een hele compositie gunnen. Meestal moet je het stellen met een van de drie of vier bewegingen van een onbekend concerto of geliefde sonate. Neen, geef mij dan maar Klara, ook al valt het luisteren hier in Amsterdam vaak niet mee.

Soms doe je dan ontdekkingen die de radiomakers allicht ook niet hadden bedoeld. Zoals vorige week, toen Paul van Nevels Huelgas ensemble in de bloemen werd gezet omdat het vijftig jaar bestaat. Een luisteraar vertelde hoe hij tijdens een vakantie in Portugal een bejaarde pianiste had laten kennis maken met de opnames van Huelgas, en hoezeer zij onder de indruk was.

Ik kan me vergissen, maar alles weer erop dat de luisteraar kennis had gemaakt met Elvira de Freitas, geboren in 1928 en overleden in 2015. De Freitas was niet alleen pianiste, maar ook dirigente en componiste. Ze leerde het metier van haar vader, de dirigent en componist Frederico de Freitas, maar ook van Olivier Messiaen. Haar bekendste werk is de Marcha de Bairro Alto.

Zonder al te veel toelichting vertelde de omroeper hoe de luisteraar in kwestie aan de praat raakte met de pianiste, die hem vertelde hoe na de revolutie het conservatorium van Lissabon kort en klein werd geslagen. Dat was allicht een retorische overdrijving, maar dat de Anjerrevolutie, die velen in onze streken zo hoog op hadden, een culturele ramp was, is dat niet. Er wordt wat lacherig over gedaan, maar wie herinnert zich nog dat de koningin van de fado, Amalia Rodrigues na  de gebeurtenissen van april 1974 bijzonder scheef werd bekeken door de nieuwe machthebbers en ei zo na een verbod opgelegd kreeg om nog langer op te treden?

We maken er ons best niet al te veel illusies over, revoluties zijn nefast voor elke vorm van beschaving. En het was niet toevallig dat Joseph de Maistre eraan herinnerde dat de contrarevolutie geen revolutie in de tegengestelde richting is, maar het tegengestelde van een revolutie. Goed dat Elvira de Freitas ons daaraan mocht herinneren. Ik blijf alvast luisteren naar Klara.