Steeds heb ik het eigenaardig gevonden om een vijftal weken na het begin van het (kerkelijk) jaar opnieuw het begin van een jaar te vieren. Ik ben dus al enige tijd op zoek naar zinvolle alternatieven.

Al mijn sympathie voor de Heilige Paus Sylvester volstond echter niet om met hem een verhaal vol geestdrift te schrijven. Dat ging net iets beter met de heiligverklaring van Sint-Aloysius Gonzaga, maar toch.

Iets beter geschikt is de verjaardag van Bonnie Prince Charlie, Charles Eduard Stuart, of The Young Pretender. Toch denk ik vaak net iets vroeger in het jaar aan hem, als we John Francis Wades mooie neolatijnse verzen ‘Adeste fideles’ zingen en stiekem beseffen dat de ‘Rex angelorum’ die erin bezongen wordt evengoed een legitieme ‘rex Anglorum’ kan zijn (https://www.dur.ac.uk/news/newsitem/?itemno=7328)

Dit jaar is het licht gaan schijnen, en sluit ik me aan bij de vrienden uit Genève. In die stad wordt namelijk nog jaarlijkse officieel het herstel van de goede orde na de revolutietijd gevierd, met drieëntwintig saluutschoten ter ere van het Fête de la Restauration. Net in de burcht van Calvijn viert men dus de Restauratie. Mooi zo.

Voor 2020 wens ik elk van u een dergelijk herstel toe, lichamelijk of geestelijk, persoonlijk of gemeenschappelijk. Met daarbij de hoop dat ook de Lage Landen als geheel een vorm van Restauratie zullen vieren – of minstens het grote feest van Waterloodag op 18 juni in ere zullen herstellen.