Waar eindigen de geheime Nederlanden? De vraag is verwant met die naar het geslacht van de engelen, of naar het gewicht van een spook. Bloed noch bodem boeit de geheime Nederlanden, zij verkiezen het personele boven het territoriale.

Maar als de vraag toch moet worden beantwoord, verkiezen we dat positief te doen. De geheime Nederlanden leven overal waar mensen het project van de Nederlanden hebben uitgedragen, en rusten nabij de plek waar zij dat eens deden.

In die zin behoort eerste luitenant Martin Auguste Orth zeker tot onze geestelijke gemeenschap. Amper dertig was hij toen hij overleed aan de bocht van Guinee, bij fort Elmina aan de Nederlandse Goudkust (vandaag Ghana). Hij voerde er het bevel over het plaatselijke garnizoen, en was nauw bevriend met zijn generatiegenoot Anthony van der Eb, de Rotterdammer die gouverneur ter kuste van Guinee werd en het gewoonterecht van de lokale bevolking codificeerde. Ook Van der Eb ging ten onder aan het ongunstige klimaat van de Goudkust, en overleed vier jaar na Orth, zelf nog geen veertig.

Op de grafsteen van Orth in het Nederlandse kerkhof in Elmina prijkt trots zijn geboorteplaats, een andere Nederlandse garnizoenstad: Ieper. Toen hij er in 1818 werd geboren, was de stad even Nederlands als Amsterdam, Paramaribo, Elmina en Batavia.